Είναι λίγος ο καιρός που έφυγε από κοντά μας ο αγαπημένος μας φίλος Γιώργος. Η απομόνωση και η σιωπή που μας τυλίγει αυτό τον δύσκολο καιρό της πανδημίας μας εμπόδισε να βρεθούμε κοντά του την ύστατη ώρα. Ωστόσο μένει πάντα στην σκέψη μας ως ο ακέραιος άνθρωπος, που υπηρέτησε με αυτοθυσία την ιατρική επιστήμη σε όλη τη διάρκεια της ζωής του και προσέφερε στην πατρίδα του απλόχερα τις πολύτιμες γνώσεις που είχε αποκτήσει μετά από τις λαμπρές σπουδές και μετεκπαιδεύσεις του σε Αθήνα, Βερολίνο και Αγγλία. Μάλιστα ως γιατρός και συνειδητοποιημένος πολίτης του κόσμου, ακόμη και μετά την συνταξιοδότησή του από το ελληνικό δημόσιο συμμετείχε εθελοντικά στην ομάδα «των γιατρών χωρίς σύνορα» και παρείχε τις γνώσεις του για ανακούφιση του ανθρώπινου πόνου στην Αφρική και στο Κοσσυφοπέδιο. Ο Γιώργος με τη στάση ζωής που ακολούθησε μας έμαθε ότι το ήθος απεχθάνεται τη μεγαλοστομία, τις υπερβολικές χειρονομίες, τα πολλά λόγια. Ότι ηρωισμός είναι το τάξιμο και στα μικρά πράγματα της καθημερινότητας όπως και στα ιδεώδη και ότι δύναμη είναι η ικανότητα να αναμετρηθείς με τη μετριότητα της ζωής και να την υπερβείς.
Σε εμάς που τον γνωρίσαμε τόσο καλά και περάσαμε μαζί κάποιες αλησμόνητες στιγμές, αξέχαστες θα μένουν οι φιλόξενες συγκεντρώσεις στο σπίτι του στο Κεραμουτό, όσο και οι συναντήσεις μας στην Αθήνα και στα ταξίδια που οργάνωνε η Εταιρεία Κυθηραϊκών Μελετών στα μέρη όπου είχε ακμάσει ο ελληνικός πολιτισμός και στα οποία μας συντρόφευε. Ο Γιώργος θα μπορούσαμε να πούμε ακόμη ότι ακολουθώντας την παλιά παράδοση των γιατρών, υπήρξε ένας «ιατροφιλόσοφος» της εποχής μας. Είχε ιδιαίτερες καλλιτεχνικές ευαισθησίες και γνώσεις. Αξιόλογη είναι η λογοτεχνική του πλευρά. Στο βιβλίο του Αναμνήσεις από τα χρόνια της Κατοχής καταγράφει ανάγλυφα και γλαφυρά τις κοινωνικές συνθήκες που επικρατούσαν στο νησί, τα έθιμα και την καθημερινή ζωή, όπως όλα αυτά παρέμειναν ζωηρά στη μνήμη του από την παιδική του ηλικία κατορθώνοντας, τελικά, να εντάξει το ιδιαίτερο και πλούσιο αυτό υλικό στο ευρύτερο πλαίσιο της ιστορίας του νησιού μας.
Ωραίες ήταν οι διασκεδάσεις μας, οι συζητήσεις μας, οι προβληματισμοί μας. Ο Γιώργος πάντα καλοπροαίρετος και πρόσχαρος με το χαρακτηριστικό μειδίαμα και τη γλυκύτητα της φωνής του ακόμα και σε περίπτωση κάποιας οξύτητας που προέκυπτε κατά τη συζήτηση, έσπαγε την ένταση την πιο κατάλληλη στιγμή με μια καίρια παρατήρηση, ένα αστείο, μια λέξη. Και ξαφνικά στην ομήγυρη ήταν σαν να έμπαιναν τα πράγματα στη θέση τους, οι συζητήσεις που ξεστράτιζαν να έβρισκαν τον πυρήνα τους, οι φίλοι να ξανασυναντιούνταν στη ουσία των πραγμάτων. Ο Γιώργος με τον ακέραιο χαρακτήρα του, με τον τρόπο ζωής, με το χιούμορ, την καθαρή ματιά, το γέλιο ή ακόμα και τον αυτοσαρκασμό ανέτρεπε τον κομφορμισμό, τη σπουδαιοφάνεια, τη συμβατικότητα. Μέσα από την καλοσύνη και την ανθρωπιά του υποδείκνυε ό, τι πραγματικά αξίζει, ό, τι απομένει ανέπαφο στον κόσμο τούτο.
Στην αγαπημένη μας Βούλα και στην οικογένειά του ευχόμαστε Θερμά Συλληπητήρια.
Αγαπημένε φίλε Γιώργο,
Εκ μέρους του Διοικητικού Συμβουλίου της Εταιρείας Κυθηραϊκών Μελετών
Σου ευχόμαστε Καλό Κατευόδιο.
Η Πρόεδρος
Καίτη Αρώνη-Τσίχλη