Κατά τον απολογισμό των πεπραγμένων του Δ.Σ. της Ε.Κ.Μ., που έκανε, στις 27-3-2019, προς την Γενική Συνέλευση της Εταιρείας ο μέχρι τότε Γενικός Γραμματέας της Γαβρίλης Ν. Νικηφοράκης ανέφερε, σχετικά με τον μέχρι την ημέρα εκείνη Πρόεδρο της τα ακόλουθα:
«Πριν προχωρήσω στον, κατά τα ειωθότα, σύντομο απολογισμό των δραστηριοτήτων της Εταιρείας μας κατά την προηγούμενη χρονιά, θα μου επιτρέψετε να επισημάνω ότι η φετινή μας Γενική Συνέλευση συνέρχεται υπό συνθήκες έντονης συναισθηματικής φόρτισης, αφού ο επί 17 συναπτά έτη Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της Εταιρείας μας, ο σεβαστός και αγαπητός σε όλους μας καθηγητής Νίκος Πετρόχειλος, αποφάσισε να μην διεκδικήσει για άλλη τριετία την Προεδρία της Εταιρείας μας. Υπακούοντας όμως στη θερμή παράκληση όλων μας, δέχθηκε να θέσει και πάλι υποψηφιότητα ως σύμβουλος, ώστε, με την εμπειρία και την σοφία του, να συμβάλει στη νέα περίοδο που από σήμερα αρχίζει για την Εταιρεία μας.
Η προσφορά του αυτά τα 17 χρόνια στην Εταιρεία μας αλλά και στο νησί μας γενικότερα είναι αξιοθαύμαστη. Όντας, ως χαρακτήρας, ιδιαίτερα αποτελεσματικός και χαρακτηριστικά επίμονος στην επίτευξη των στόχων του, και εκδαπανώντας αφειδώλευτα το κύρος και την πείρα της πανεπιστημιακής του ιδιότητας, εκτίναξε προς τα εμπρός την Εταιρεία μας, αφού, επί των ημερών του, αυτή άνοιξε νέα φτερά και ανέλαβε και άλλες πολύ σημαντικές πρωτοβουλίες και δράσεις, όπως, όλως ενδεικτικά, τη διοργάνωση του Η΄ Πανιόνιου Συνέδριου στα Κύθηρα, τις εκδρομές στους τόπους που ήκμασε ο Ελληνισμός, τις επισκέψεις σε μουσεία ενώ παράλληλα συνεχίστηκαν αμείωτες όλες οι άλλες δραστηριότητες της Εταιρείας με σημαντικότερη αυτή των εκδόσεων, αφού επί της προεδρίας του πραγματοποιήθηκαν δεκατέσσερις εκδόσεις καθώς και το τιτάνιο έργο της πεντάτομης έκδοσης των πρακτικών του Η΄ Πανιόνιου συνεδρίου.
Διερμηνεύοντας λοιπόν τα αισθήματα όχι μόνο των μελών του Δ.Σ. αλλά και των μελών της Γενικής μας Συνέλευσης τον ευχαριστούμε, «πάλιν και πολλάκις» για την ανεκτίμητη προσφορά του και του ευχόμεθα υγεία και μακροημέρευση, ώστε μέχρι βαθύτατου γήρατος να τον καμαρώνουμε ακμαίο και πνευματικά δραστήριο το μεν χειμώνα στις εκδηλώσεις της Εταιρείας μας το δε καλοκαίρι στο γραφικό αυλιδάκι του πατρικού του σπιτιού στη Χώρα, κάτω από την ολάνθιστη βουκαμβίλια του, να διαβάζει και να γράφει, ελέγχοντας ταυτόχρονα, υπό γωνίαν, και την καλοκαιρινή βραδινή περαντζάδα της Χώρας».